عرضه اوليه چيست؟

عرضه اوليه (IPO) زماني اتفاق مي¬افتد كه يك شركت، براي اولين بار، سهام خود را به صورت سهام عمومي عرضه مي كند. سهام اين شركت پس از عرضه اوليه سهام در بورس اوراق بهادار معامله مي شود و تابع نيروهاي بازار است.
عرضه اوليه عمومي، فرآيندي است كه طي آن شركت از يك حالت خصوصي به نوع عمومي تبديل ميشود. همانطور كه از نام آن پيداست، IPO، اولين شانس عموم مردم براي سرمايه‌گذاري در يك شركت خصوصي است. انتقال از يك شركت خصوصي به عمومي، به سرمايه‌گذاران  ‌نيز اجازه مي‌دهد تا در اين پيشنهاد شركت كنند.
با توجه به مطالب بيان شده، از ارائه سهام خصوصي به اقشار مختلف مردم به شكل سهام عمومي، به عنوان عرضه اوليه سهام يا IPO ياد مي شود. انتشار سهام  ‌منجر مي شود تا يك شركت بتواند سرمايه موردنياز خود را از ميان سرمايه‌گذاران به دست آورد.
شركت‌ها براي برگزاري عرضه اوليه (IPO) بايد از طريق  بورس ها (شركت بورس و فرابورس) شرايط لازم را داشته باشند. عرضه سهام اين امكان را براي شركت‌ها فراهم مي‌كند تا با ارائه سهام از طريق بازار اوليه، سرمايه مورد نياز خود را به دست آورند.
شركت‌ها، كارشناسان پذيرش شركت ها را براي ، اندازه‌گيري تقاضا‌، تعيين قيمت و تاريخ IPO و موارد ديگر به كار مي گيرند. IPO را مي‌توان به عنوان يك استراتژي خروج براي بنيانگذاران شركت و سرمايه‌گذاران اوليه در نظر گرفت كه سود كامل حاصل از سرمايه‌گذاري خصوصي آنها را تحقق مي‌بخشد.
 

سرمايه‌گذاري در يك IPO

هنگامي ‌كه يك شركت تصميم به جمع‌آوري پول از طريق IPO مي‌گيرد، تنها پس از بررسي و تجزيه و تحليل دقيق است كه اين استراتژي خاص خروج، سود سرمايه‌گذاران اوليه را به حداكثر مي‌رساند و بيشترين سرمايه را براي تجارت كسب مي‌كند. بنابراين، با دستيابي به تصميم IPO، احتمال رشد چشمگير آينده بسيار زياد خواهد بود و بسياري از سرمايه گذاران  ‌صف آرايي مي‌كنند تا براي اولين بار به برخي از سهام دست يابند.
قيمت IPO معمولا توسط متعهدين از طريق فرآيند پيش از بازاريابي تعيين مي‌شود. يكي از اصلي ترين روش هاي تعيين قيمت IPO، استفاده از ارزيابي هاي انجام شده توسط شركت از طريق تكنيك‌هاي اساسي مختلف از قبيل  جريان نقدي تنزيل شده مي باشد. در واقع، پذيره‌نويسان و سرمايه‌گذاران علاقه‌مند ارزش فعلي خالص جريان‌هاي نقدي آينده شركت را براساس هر سهم بررسي مي‌كنند.
روشهاي ديگري كه ممكن است براي تعيين قيمت استفاده شود شامل ارزش سهام، ارزش شركت، تنظيمات قابل مقايسه شركت و غيره است. پذيره‌نويسان عامل تقاضا هستند، اما به طور معمول قيمت را تخفيف مي‌دهند تا موفقيت در روز IPO را تضمين كنند.
تجزيه و تحليل اصول و مشخصات فني صدور IPO بسيار دشوار است. سرمايه‌گذاران عناوين خبري را مشاهده خواهند كرد، سرمايه گذاران بايد توجه ويژه‌اي به تيم مديريتي و تفسير آنها و همچنين كيفيت پذيره‌نويسان و مشخصات معامله داشته باشند.
هر چند ممكن است دستيابي به IPO فرآيندي بسيار طولاني باشد، اما سرمايه‌گذاران بايد با دنبال كردن اطلاعات مختلف در طول مسير تلاش كنند تا بتوانند به بهترين قيمت پيشنهادي دست يابند.

مزاياي مالي شركت از عرضه اوليه (IPO)

يكي از مهمترين اهداف IPO گرد‌آوري سرمايه موردنياز براي كسب و كار است. در واقع، شركت براي جذب سرمايه از ميان كل سرمايه‌گذاران، به سرمايه‌گذاري مناسبي دسترسي پيدا مي‌كند. معاملات آسان‌تر براي خريد (تبديل سهام) را تسهيل مي‌كند. همچنين، در صورت داشتن سهام عمومي‌ در ليست، تعيين ارزش هدف كسب آسان‌تر است.
افزايش شفافيت كه به همراه گزارش سه ماهه مورد نياز است، معمولا مي‌تواند به يك شركت كمك كند تا شرايط استقراض اعتباري مطلوب‌تري نسبت به شركت خصوصي دريافت كند. از آنجا كه شركت از طريق IPO به بازارهاي عمومي‌ دسترسي دارد، مي‌تواند وجوه اضافي لازم براي آينده را از طريق پيشنهادات ثانويه به دست آورد.
شركت‌هاي دولتي مي‌توانند از طريق مشاركت در سهام نقدينگي، مديريت و مهارت‌هاي بهتر را جذب و حفظ كنند. بسياري از شركت‌ها از طريق جبران سهام در IPO، مديران يا ساير كارمندان خود را تامين مي‌كنند.
IPO، مي‌تواند هزينه سرمايه كمتري را براي سهام و بدهي به يك شركت داده و اعتبار عمومي‌ شركت را افزايش دهد كه مي‌تواند به فروش و سود شركت كمك كند.
  

معايب عرضه اوليه عمومي‌(IPO)  

عمومي ‌شدن سهام شركت‌ها مي‌تواند داراي معايب مختلفي نيز باشد كه آنها بايد به طور بالقوه استراتژي‌هاي ديگري را انتخاب كنند. برخي از معايب عمده شامل موارد زير است:
IPO گران است و هزينه‌هاي نگهداري شركت  ‌ادامه دارد و معمولا با ساير هزينه‌هاي تجارت ارتباطي ندارد. اين شركت ملزم به افشاي اطلاعات مالي، حسابداري، مالياتي و ساير اطلاعات تجاري مي‌شود. در طي اين افشاي اطلاعات، ممكن است مجبور باشد اسرار و روش‌هاي تجاري را كه مي‌تواند به رقبا كمك كند، به صورت عمومي ‌فاش كند.
علاوه بر اين، ممكن است كه هزينه‌هاي مختلفي از قبيل  بازاريابي و يا حتي حسابداري ايجاد شود. اگر بازار قيمت IPO را نپذيرد، خطري كه نياز به بودجه دارد افزايش نخواهد يافت. به دليل سهامداران جديدي كه حق رأي را به دست مي‌آورند و مي‌توانند تصميمات شركت را از طريق هيئت مديره به طور موثر كنترل كنند، كنترل خود را از دست داده و مشكلات بيشتري دارد.
خطر دعواي حقوقي يا نظارتي مانند  دعاوي مربوط به اوراق بهادار و اقدامات سهامداران افزايش مي‌يابد. نوسانات قيمت سهام مي‌تواند باعث حواس پرتي براي مديريت شركت شود كه ممكن است به جاي نتايج واقعي مالي، بر اساس عملكرد سهام جبران و ارزيابي شود.
استراتژي‌هايي كه براي تورم ارزش سهام يك شركت عمومي ‌استفاده مي‌شود، مانند استفاده از بدهي بيش از حد براي خريد سهام، مي‌تواند خطر و بي ثباتي شركت را افزايش دهد. رهبري و حاكميت سختگيرانه توسط هيئت مديره مي‌تواند حفظ مديران خوب را دشوارتر كند.
خصوصي ماندن هميشه يك گزينه است. شركت‌ها ممكن است به جاي عمومي ‌شدن، پيشنهادات خريد را نيز درخواست كنند. علاوه بر اين، ممكن است برخي از گزينه‌ها وجود داشته باشد كه شركت‌ها ممكن است آنها را كشف كنند.